Τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν το μέγεθος της πύρινης τραγωδίας που εκτυλίσσεται τα τελευταία 24ωρα στην Πελοπόννησο. Είναι ίσως από τις περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν υπάρχει φράση και λέξη για να περιγράψει κάποιος τι ακριβώς συμβαίνει. Το σίγουρο είναι ένα: ότι η περιοχή της Ζαχάρως και άλλοι τρεις δήμοι στον νομό Ηλείας καταστρέφονται, ενώ η κατάσταση θυμίζει εμπόλεμη ζώνη. Ένας κατάλογος νεκρών, που όσο περνούν οι ώρες γίνεται όλο και πιο μακροσκελής και δεκάδες αγνοούμενοι και τραυματίες.
Πρόκειται για μια άνευ προηγουμένου τραγωδία με τον αριθμό των θυμάτων του ολοκαυτώματος να αυξάνεται δραματικά. Οι απώλειες ανέρχονται μέχρι στιγμής σε 37, μεταξύ αυτών τέσσερις πυροσβέστες, ενώ στον απολογισμό συμπεριλαμβάνεται μια μητέρα με τα τέσσερα παιδιά της στο χωριό Μάκιστος Ηλείας.
Και το ερώτημα είναι ΓΙΑΤΙ; Σε ένα e-mail που έλαβα, διάβασα τις δηλώσεις ενός ειδικού για τις φωτιές. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, οι φωτιές είναι ένα φυσικό φαινόμενο στη Μεσόγειο, ένας τρόπος αναγέννησης της φυσικής χλωρίδας. Φέτος, όμως έχει καεί και η τελευταία πηγή πρασίνου σε όλη την Ελλάδα (αλλά και τη Μεσόγειο γενικότερα). Μόνο φυσιολογική δεν μας φαίνεται εμάς αυτή η κατάσταση... Το ανθρώπινο χέρι προφανώς βοήθησε σε αυτή την ολική καταστροφή. Το χειρότερο όμως είναι πως μέχρι τώρα θρηνούσαμε μόνο για την οικολογική καταστροφή και τις υλικές απώλειες, ενώ από χθες θρηνούμε δεκάδες ανθρώπινες ζωές... ΓΙΑΤΙ;